سندرمی که بیشتر سراغ زنان می آید

به گزارش سیکانیوز، به گزارش خبرنگاران، سندرم پای بی قرار (RLS) اختلالی درازمدت است که باعث می گردد فرد احساس کند باید پایش را تکان دهد. فرد مبتلا دچار احساس ناخوشایند در پاها می گردد و آن را به صورت احساس گزگز، مورمور، سوزش، درد و کشش یا حرکت حشرات روی پوست توصیف می نماید و بیمار برای کاهش حس ناچار است پای خود را تکان دهد یا بکشد. این احساس ناخوشایند معمولا در نرمه ساق پا اتفاق می افتد، ولی می تواند در هر جای اندام تحتانی از مچ پا گرفته تا ران و حتی به ندرت در دست ها و شکم نیز احساس گردد. این احساس معمولا وقتی رخ می دهد که بیمار دراز می کشد یا برای مدت طولانی می نشیند.

سندرمی که بیشتر سراغ زنان می آید

کتاب نشانگان پای بیقرار و کیفیت خواب بیماران همودیالیزی تأ لیف عادل افتخاری و سمانه میرزائی، در سه فصل ابتدا دانستنی هایی درباره همودیالیز، نشانگان پای بیقرار و کیفیت خواب ارائه سپس مروری بر مطالعات انجام گرفته، به نتیجه گیری یافته های محققان می پردازد.

عارضه پای بی قرار چیست؟

نشانگان پای بی قرار، یک اختلال حسی حرکتی با احساس تمایل شدید در حرکت دادن پاها و گاهی سیار قسمت های بدن می باشد که با ناراحتی، درد، مورمورشدن و بی حسی همراه است و با استراحت و عدم فعالیت به خصوص در شب ها تشدید یافته و با فعالیت کاهش می یابد. بیماران مبتلا به این نشانگان دارای یک حس ناخوشایند در پاها معمولا در عمق سطح داخلی پا بین زانو و مچ پا به خصوص هنگام نشستن و یا دراز کشیدن می باشند. ولی گاهی اوقات در سایر اعضای بدن از قبیل ران ها، دست ها و بازوها که بیشتر به صورت دوطرفه نیز می باشد، حس می گردد.

از نظر اتیولوژی، این نشانگان به دو گروه تقسیم می گردد: نوع اولیه، معمولا یک الگوی فامیلی و ژنتیک دارد. نوع ثانویه، در ارتباط با بیماری های دیگر دیده می گردد. یکی از این بیماری ها، نارسایی کلیه و بیماران کلیوی مرحله انتهایی می باشد که در 83 تا 86 درصد بیماران همودیالیزی نیز مشاهده می گردد. میزان شیوع و شدت نشانه های اختلال با افزایش سن بیشتر شده و بیماران مسن تر نشانه های به تکرار و به مدت طولانی تر تجربه می نمایند.

سندرم پای بی قرار در هر سنی می تواند آغاز گردد

حدود یک سوم از مبتلایان به نشانگان پاهای بی قرار دارای علائم متوسط تا شدید هستند و به درمان طبی احتیاج دارند. علائم پاهای بی قرار ممکن است در هر سنی آغاز گردد، اما در آغاز بیماری علائم خفیف است. در سالمندان، سندرم پاهای بی قرار شایع تر بوده و شیوع آن با افزایش سن، افزایش می یابد. هرچند تقریبا یک سوم از بیماران مبتلا به آن برای اولین بار علائم خود را قبل از 18 سالگی تجربه می نمایند. این بیماری در زنان شایع تر است. برای ابتلا، استعداد ژنتیکی وجود دارد به خصوص در آن هایی که در سنین پایین تر دچار می شوند، شایع تر است. هرچند ممکن است نشانگان پاهای بی قرار یک اختلال اولیه یا اپیدمیولوژیک باشد یا ممکن است ثانویه به کمبود آهن، بارداری، نارسایی کلیه و بیماری های کلیوی مراحل انتهایی، استفاده از داروهای خاص یا آسیب طنابی نخاعی باشد. میزان شیوع سندرم پاهای بی قرار در زنان باردار 15 تا 27 درصد، در افراد دارای آنمی آهن 40 درصد و در بیماران مراحل انتهایی بیماری کلیوی 20 تا 50 درصد گزارش شده و در بیماران همودیالیزی بین 20 تا 80 درصد و گاه 8 تا 80 درصد گزارش شده است.

عوارض اختلالات خواب

اختلال خواب به صورت مزمن، عامل خطرساز عمده ای در بروز تصادفات رانندگی، حوادث شغلی ناشی از خستگی، از دست دادن شغل، مسائل اجتماعی، خانوادگی، سلامتی، بهداشت ضعیف و اختلالات متابولیکی و غدد درون ریز است. بی خوابی شبانه می تواند کیفیت زندگی را تحت تأثیر قرار دهد، به گونه ای که احتمال ابتلا به افسردگی و اضطراب افزایش می یابد و توانایی مقابله با تنش های روزمره کم می گردد. همچنین مقدار و چگونگی خواب شبانه می تواند روی عملکرد شناختی و سطح تمرکز فرد برای پرداختن به فعالیت های روزانه موثر باشد.

نخستین چاپ کتاب نشانگان پای بی قرار و کیفیت خواب بیماران همودیالیزی در 90 صفحه با شمارگان یک هزار نسخه به بهای 15 هزار تومان از سوی انتشارات سیدعلی زاده به بازار نشر عرضه شده است.

منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران
انتشار: 9 تیر 1399 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: cicanews.ir شناسه مطلب: 33

به "سندرمی که بیشتر سراغ زنان می آید" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "سندرمی که بیشتر سراغ زنان می آید"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید