دریاچه جوشان دومینیکا؛ دومین دریاچه بزرگِ آتشفشانی دنیا - سیکانیوز

دمای آب در لبه های دریاچه بین 82 تا 91.5 درجه سانتی گراد متغیر است، اما درجه حرارت مرکز دریاچه که آب در آن جا می جوشد، سخت است. هرازگاهی نوساناتی در سطح آب دریاچه وجود دارد که احتمالا به دلیل اختلالات گازی ست؛ در نتیجه این اختلالات، آب دریاچه جوش آمده و بالا می آید. دریاچه جوشان با چشم میزانای خیره نماینده، همسایگی با جزیره مارتی نیک، زمین های آتشفشانی، موجودات کوچولو، مارمولک ها و چند گونه از حشرات از جا های دیدنی دومینیکا به شمار می آید. در ادامه همراه ما باشید تا شما را برای رسیدن به این دریاچه همراهی کنیم.

اولین مشاهدات ثبت شده از دریاچه جوشان، در سال 1870، به وسیله آقای Watt و دکتر Nicholls، دو انگلیسی که در آن موقع در دومینیکا مشغول به کار بودند، صورت گرفت. بعد از آن، در سال 1875، آقای H. Prestoe گیاه شناس و دکتر Nicholls ماموریت یافتند تا این پدیده طبیعی را آنالیز نمایند. آن ها دمای آب را میزان گیری کردند و دریافتند که آب لبه های دریاچه بین 82 تا 91.5 درجه سانتیگراد حرارت دارد، اما نتوانستند دما را در مرکز جایی که دریاچه دائما در حال جوشیدن است، میزان گیری نمایند.

چگونه به دریاچه جوشان دومینیکا برسیم؟

از تنگه Titou تا رودخانه Breakfast

نقطه آغاز رسیدن به دریاچه جوشان دومینیکا، تنگه Titou است. این تنگه، 515 متر از سطح زمین فاصله دارد. شما از این تنگه آغاز به حرکت می کنید و در طی مسیر، با یک یا دو ناحیه ای روبه رو می شوید که از آن جا امکان نگاه کردن به پایین دره وجود دارد. این مسیر، گل آلودترین مسیر ممکن است. شما از میان گل ولای به سمت رودخانه Breakfast می آیید و از چشم انداز ها رودخانه لذت می برید. بعد از آن، در این ایستگاه توقف و استراحت نموده و صبحانه میل می کنید؛ بعد از آن، بلافاصله برای یک ساعت پیاده روی در سربالایی آماده می شوید. نباید فراموش کنید که قمقمه تان را از آب رودخانه پر کنید؛ چرا که رودخانه Breakfast آخرین مکانی ست که آب آشامیدنی تمیز دارد. مدت زمان این پیاده روی، حدودا یک ساعت خواهد بود.

از رودخانه Breakfast به بالای Valley of Desolation

بعد از صعود به رودخانه Breakfast، تا ارتفاع 762 متری به شدت سربالایی ست. پس از آن نیز، یک ایستگاه استراحت در امتداد خط الراس به سمت بالا وجود دارد. شما از آن جا می توانید چشم انداز ها پانورامای زیبایی را مشاهده کنید. حدود 20 دقیقه بعد به سمت بالای Valley of Desolation می رسید و همان طور که از خط الراس پایین می آیید، در سمت چپ خود، در فاصله ای دور، می توانید اولین چشم میزانا و بخاری که از دریاچه جوشان دومینیکا برمی خیزد را ببینید. مدت زمان این پیاده روی، حدودا یک ساعت خواهد بود.

از بالای Valley of Desolation به دریاچه جوشان

بعد از 15 دقیقه پیاده روی از دره Desolation، شما به دریاچه جوشان دومینیکا خواهید رسید. در طی این مسیر، شما با رنگ های مختلف، پوشش گیاهی فومارول و آب های گرم و تسکین دهنده روبه رو می شوید. پیشنهاد می کنیم پاهایتان را برای مدت زمان زیادی در آب گرم نگذارید؛ چرا که باید برای 15 دقیقه پیاده روی سخت آماده باشید؛ بنابراین نباید ماهیچه هایتان را زیادی نرم کنید.

دریاچه

بالاخره بعد از حدود 3 ساعت به دریاچه جوشان دومینیکا می رسیم. این دریاچه، مانند دیگ آب خاکستری رنگ متمایل به آبی ست که در ابری از بخار احاطه شده است. این دریاچه، حدودا 63 متر عرض دارد و اطلاعاتی از عمق فعلی آن در دسترس نیست. کنار دریاچه نیز، مخلوطی از خاک رس، سنگ پا و سنگ های کوچک وجود دارد. اعتقاد بر این است که دریاچه در واقع یک فومارول زیر آب است. فومارول به این معنی که شکاف هایی در نزدیکی آتشفشان ها باز شده که به وسیله آنان، گازهایی مانند کربن دی اکسید، سولفور دی اکسید، هیدروژن کلراید و هیدروژن سولفید خارج می گردد. از طرفی، آب های حاصل از بارندگی از تپه ها و نهرهای کوچک به حوض چه های طبیعی دریاچه جوشان دومینیکا می ریزد، سپس آب به وسیله پوشش متخلخل زمین گرم شده و به نقطه جوش می رسد.

چند نکته برای پیاده روی در مسیر

باید کوهنورد حرفه ای باشید: از آن جایی که مسیر رسیدن به دریاچه جوشان دومینیکا، مستلزم گذر از پله های گل آلود، سطوح شیب دار، سنگ های لغزنده، پرش از روی تخته سنگ ها و موارد این چنینی خواهد بود، باید یک کوهنورد حرفه ای باشید تا بتوانید از این مسیرها عبور کنید.

با راهنمای محلی بروید: برای آگاهی به خطرات و آسیب های مسیر، بهتر است که با یک راهنمای محلی همراه شوید. برای پیدا کردن آن ها کافی ست به هتل های جزیره بروید و سراغ راهنماها را از آنان بگیرید؛ چرا که هتل های دومینیکا، به دلیل برگزاری تورهای گردشگری، ارتباط گسترده ای با راهنماها دارند. بعد از رسیدن به دریاچه جوشان دومینیکا و بازگشت از آن، نباید فراموش کنید که مبلغی را هم به عنوان انعام به راهنماها تقدیم کنید.

مدت زمان پیاده روی در طول مسیر فرق دارد: مسافت مسیر پیاده روی رفت و برگشت، حدودا 7 کیلومتر است. درست است که 7 کیلومتر رقم زیادی نیست و انتظار می رود که خیلی زود به مقصد برسید، اما با وجود سنگ های لغزنده، گل ولای و مسیر صعب العبور، مسیر رسیدن به دریاچه جوشان دومینیکا 6 تا 8ساعته طی می گردد؛ خودتان را برای یک پیاده روی طولانی آماده کنید.

صبح زود حرکت کنید: پیاده روی را به بعد از ساعت 10 صبح موکول نکنید؛ چرا که حدود ساعت 6 عصر به آن جا خواهید رسید. ساعت 6 عصر آفتاب غروب می نماید و جنگل تاریک می گردد؛ بنابراین هیچ چیزی از چشم انداز نخواهید دید. در ثانی، رفت وآمد سخت و سرعت حرکتتان در تاریکی نیز کاهش می یابد.

لباس های شیک نپوشید: از آن جایی که مسیر رسیدن به دریاچه گل آلود است، احتمال گِلی شدن شما وجود دارد؛ بنابراین بهتر است که کفش های سفیدرنگ و یا لباس های شیک خود را نپوشید و از لباس ها و کفش های قدیمی تر و راحتی خود بهره ببرید.

لوازم موردنیاز را همراه خود ببرید: طی مسیر پیاده روی طولانی، مطمئنن هم خسته خواهید شد، هم گرسنه؛ بنابراین همراه بردن قمقمه آب و خوراکی را نباید فراموش کنید. علاوه بر آن، اگر در روزهای آفتابی قصد رفتن به دریاچه جوشان دومینیکا را دارید، عینک آفتابی، کلاه، دستکش و کرم ضدآفتاب فراموشتان نگردد.

طلا و جواهر تان را نپوشید: گوگرد موجود در صخره های دریاچه، منجر به کدرشدن طلا، نقره و جواهرات شما می گردد؛ بنابراین پیش از آغاز مسیر پیاده روی آن ها را از گردن و گوش خود خارج کنید.

در آخر

دریاچه جوشان دومینیکا، یکی از جاهای دیدنی این کشور به شمار میرود. این دریاچه، دومین دریاچه فومارول دنیا است که عرض آن به 63 متر می رسد. مرکز این دریاچه همیشه در حال جوشیدن است و از سوراخ های زمین آن، بخار گازها خارج می گردد. ما در این مقاله به شما مسیرهای پیاده روی تا رسیدن به مقصد را نشان دادیم؛ کافی ست یک کوهنورد حرفه ای باشید، یک راهنمای محلی اختیار کنید و همراه با او به این مقصد دیدنی بروید.