جاده ای که روی درختانش روح زندگی می نماید - سیکانیوز

جای تعجب نیست که پرچین سیاه (Dark hedges) یکی از زیباترین و خاص ترین مکان ها برای عکاسی در ایرلند است. سالانه گردشگر ها، هنرمندان، نقاشان و عکاسان زیادی برای تماشا این منطقه بکر به این مکان می آیند تا پیش از نابود شدن آن بتوانند از زیبایی های پرچین سیاه لذت ببرند. در این مطلب از خبرنگاران پرچین سیاه را با هم بیشتر می شناسیم.

پرچین سیاه یا دارک هجز

دارک هجز مسیری پر از درختان راش است که در منطقه آنتریم در شمال ایرلند قرار گرفته است. این منطقه در امتداد جاده بریگا واقع شده است. سایبانی که این درختان به صورت طبیعی به وجود آورده اند فضایی خاص ایجاد نموده است.

درختان راش با شاخه های پیچ خورده و در هم تنیده، تونلی شکل داده اند که این حصار تاریک را ایجاد نموده است. در طول دهه ها، این تونل به آرامی و با حالت خاص حیات یافته و شکل گرفته است.

قدمت جاده پادشاهی

قدمت درختان به دوران جیمز استوارت بر می شود. در سال 1775 استوارت بعد از فوت همسرش خانه جدیدی ساخت و آن را گریس هیل نامید که نام آن را از همسرش، گریس لیند گرفته بود.

پس از آنکه این خانه ساخته شد بیش از 150 درخت راش در دو طرف جاده ورودی این عمارت کاشته شد و چشم انداز ای زیبا و سحر آمیز به وجود آورد.

مکانی منحصربفرد

در طول سال های اخیر به علت وجود ارواح این مکان معروفیت بدی کسب نموده بود. بعضی می گویند که روحی به نام گری لیدی از دارک هجز تماشا نموده است.

بنا بر افسانه ها گری لیدی در این جاده از درختی به درختی دیگر می رود. افسانه های محلی در خصوص این روح می گویند که ممکن است او متعلق به دختر جیمز استوارت باشد یا اینکه این روح متعلق به یکی از خدمتکارانی است که در این عمارت کار می نموده و به طرز مشکوکی مرده است.

ولی بعداز استفاده از محیط پرچین سیاه به عنوان لوکیشن و پس زمینه فیلم برداری در برنامه های محبوب تلویزیونی مانند مجموعه تلویزیونی بازی تاج و تخت (Game of Thrones) این محیط به یکی از پدیده های عکاسی طبیعی در ایرلند شمالی تبدیل شد.

بعد از این فیلم شبکه اچ بی او این جاده را به عنوان جاده پادشاه (Kings Road) نامید.

خطرات و تهدیدها

ریشه درختان راش نزدیک به سطح زمین رشد می نمایند به همین علت بیشتر در معرض آسیب های محیطی قرار دارند.

یکی از نگرانی های اصلی محافظت نمایندگان از این پرچین مرموز و تاریک، گرافیتی یا نقاشی روی درختان و دیگر روش های آسیب رسان بوده است.

در سال 2004 مسئولین دستور حفاظت از درخت ها را دادند. البته باید گفت که طبق آمار در سال 2016 تنها 90 اصله درخت از 150 درخت اصلی به جای مانده اند. اخیرا در کوشش برای حفاظت از درختان شاخه ها هرس شده اند و از شکوه و عظمت تونل کاسته شده است، ولی دارک هجز با وجود این شرایط چهره مرموز خود را حفظ نموده است.

تماشای این مکان زیبا هنگام طلوع و غروب آفتاب بی نظیر است. برای داشتن یک سفر خوب چگونه یک سفر گروهی دلپذیر داشته باشیم؟ را بخوانید.

پیشنهاد مطالعه: مطلب شگفت انگیزترین هتل های مکعبی دنیا را بخوانید.